హేతువాదం పై అర్ధం లేని విమర్షలు

ఈ మధ్యన మన తెలుగు బ్లాగుల్లో హేతువాదాన్ని విమర్షించడం ఒక కొత్త ట్రెండ్ గా తయారయింది. తాము ఎంతో భక్తిగా నమ్మే విషయాలను మూఢ నమ్మకాలని ఒకరు అనడం సహజం గానే ఎవరికీ నచ్చదు. అది మూఢ నమ్మకం ఎందుకు కాదో, ఆ నమ్మకం ఏ విధంగా సమ్ర్ధనీయమో వీల్లు లాజికల్ గా వివరించలేరు. కాబట్టి అ ఫ్రస్ట్రేషన్ లో హేతువాదులందరినీ కుహనా హేతువాదులు గా, హిందూ ద్వేషులు గా చిత్రిస్తుంటారు.

వీల్ల వాదనలు మామూలు గా ఈ విధమగా ఉంటాయి. హేతువాదులు అని చెప్పుకునే వాల్లు కేవలం హిందూ ద్వేషులు. వాల్లకు హిందూ మతం లో ఉన్న ఆచారాలు మాత్రమే కనిపిస్తాయి, ఇస్లాం, కిరస్తానం లోని ముఢాచారాలు కనపడవు. వాటి గురించి మాట్లడే ధమ్ము వీల్లకు లేదు. వీల్లు ఎమీ సమాజ సేవ చెయ్యరు, కేవలం కబుర్లు చెపుతారు. కానీ వీల్లు విమర్షించే బాబాలు వగైరాలు మాత్రం ఎంతో సమాజ సేవ చేస్తారు.

వీల్ల వాదన వింటే నాకు వచ్చే మొదటి సందేహం, కుహనా హేతువాదులు అంటే ఎంటి అని. ఈ కుహనా అనే పదం నాకు తొలి సారిగా బీజేపీ నేతల నోట్లో వినపదింది. వీల్ల ద్రుష్టి లో వీల్లకి నచ్చని మతాలను విమర్షిస్తే వాల్లు మంచి హేతువాదులు, వాల్ల మతాన్ని విమర్షిస్తే కుహనా హేతువాదులు అని. అంటే ఎవరిని విమర్షించాలో వాల్లే నిర్నయిస్తారన్నమాట.

ఈ వాదని ఎలాగ ఉంటుందంటే, కందుకూరి, గురజాడా...మీకు ఇస్లాం లో ఉన్న దురాచారాలు కనపద లేద? వాటిని గురించి ఎందుకు మాట్లాడరు, ఎందుకు కేవలం మన సమాజం లోని కన్యా షుల్కం, బాల్య వివాహాలగురిచే మాట్లాదుతారు అన్నట్టు. ఇలా చెబితే ఒప్పుకోరు గానీ, ఈ విధంగా వాదించే వాల్లు ఒక వేల కందుకూరి ఉన్నప్పుడు పుట్టి ఉంటే బాల్య వివాహాలను సమర్ధిచే వారే, ఇప్పుడు అందరూ తప్పంటున్నారు కనుక వాల్లు కూడ బాల్య వివాహాలు తప్పే అని అంటారు. కందుకూరి ఏ అరబ్ దేసం లోనో పుట్టి ఉంటే అప్పుడు బురఖా గురించి ఉద్యమం చేసే వాడేమో.ఆంధ్ర దేషం లో పుట్టాడు కనుక బాల్య వివాహాల గురించి ఉద్యమిచాడు.

ఏ సమాజం లో ఉన్న హేతు వాదులు ఆ సమాజంలోని నమ్మకాలను గురించే గట్టిగా మాట్లాడుతారు, ఉద్యమిస్తారు. ఎక్కడొ దూరంగా ఉన్న సమాజం లోని విషయాలు ఎదైనా పుస్తకాల్లో రస్తే రాయొచ్చు కానీ, దాని గురిచి ఎక్కువ ఎఫర్ట్ ఎవరూ పెట్టరు. అలాగే ఒక అంతర్జాతీయ సమస్య గురించి ఉద్యమిచాలంటే దానికి ఒక పెద్ద వేదిక కావాలి. మనకు మాత్రమే సంబంధించిన మూఢ నమ్మకాలను, మనకు దగ్గరలో జరిగే దురాచారాలను మనం ముందుగా ఖందిస్తాము. ఈ విషయం అర్ధం చేసుకోలేక ఊరికే వాదించే ఈ క్రొత్త తరానికి చెందిన పాత భావాల వారసులని చూస్తే నాకు నవ్వాలో ఏడవాలో అర్ధం కాదు.

ఇక పోతే రెండొ విషయం మీరు ఇలా ఎందుకు చెయ్యరు, అల్ల ఎందుకు చెయ్యరు అని అనడం. హేతు వాదులు ఎందుకు సాయిబాబా లాగా సేవలు చెయ్యరు అంటే మరి సాయి బాబా కి తేరగా దబ్బులు వస్తున్నాయి కాబట్టీ, అలా సేవ చేసినట్టు చూపించుకోకపోతే విరాలాలు వసూలు చెయ్యడం కష్టం కాబట్టి సేవలు చేస్తాడు. మరి హేతువాదుల దగ్గర అంత దబ్బు ఎక్కడ ఏద్చింది? ఇలా విమర్షించే వాల్లంతా ఎప్పుడైనా హేతువాద సంఘాలకు ఓ వెయ్యి రూపాయలు విరాలం ఇచ్చారా మరి? ఏ గుల్లోనో లక్ష రూపాయలు వెయ్యమంటే వేస్తారు గానీ?

ఇక మూడో విషయం, ఈ హేతువాద విమర్షకులు ఎప్పుడూ కూడా, హేతువాదులు చెప్పేది ఎందుకు తప్పో చెప్పరు. ఎందుకంటే అవి మూఢ నమ్మకాలు అన్న విషయం వీల్లకు కూడా తెలుసు. అయినా అది ఒప్పుకోవడానికి మనసు రాదు, ఎందుకంటే అది మన అచారం కదా. మన ఆచారాలను వేలెత్తి చూపడానికి వీడెవడు అనేది వీల్ల భావన. అదే వేరే వాల్ల అచారాలను వేలెత్తి చూపిస్తే అది మంచి హేతువాద లక్షనమన్న మాట.